The Prestige
Blijf op de hoogte en volg Erik & Liset
08 Mei 2013 | Verenigde Staten, New York
De treinrit was briljant. Niet alleen was de vrees voor mannen met een enorme baard en tulband lager, je ziet nog eens dingen. De vreemdste dingen, maar je ziet wel iets. Vervallen wijken langs het spoor waar geen ziel kan wonen, tot de mooiste suburbs waar de middenklassers verblijven. Autoslopen waar 20 Mexicanen de boel uit elkaar staan te housen, naast nette scholen waarbij de kinderen vrijuit spelen. Tevens is het moeilijk alles op te nemen. Je perceptie wordt verstoord door het schudden en schokken van de trein. Het voelt alsof de wagondelen met bungeekoord aan elkaar zijn bevestigd en alsof het spoor door dronken loempiavouwers is gelegd. Het brengt mens en bagage dichter bij elkaar zullen we maar zeggen.
Uit de trein en weer sjouwen met de koffers. Slechts 5 blocks met de koffers. Afstanden met normale eenheden bestaan niet in New York. Afstand wordt gemeten in tijd, dollars of blocks. Bij het hotel zijn ze wat slapjes in de ontvangst, tot blijkt dat we al betaald hebben. Het blik vriendelijkheid wordt geopend en we mogen zelfs een kamer kiezen. Ole, we krijgen er zelfs 1 met een dubbelbed. De kamer is niet zo luxe als in Washington, maar we hopen er niet veel tijd door te brengen. We hebben wel HBO dus even is er twijfel of we niet gewoon 4 dagen in bed willen liggen. Als we zien dat Game of Thrones toch een seizoen voorloopt op ons, is de keuze voor stadswandelingen niet echt meer een moeilijke keuze. Wat een enorm zwaar leven :)
Op dag 1 vlammen we ervandoor met onze wandeling. Behalve dat we de entreealinea weten te bevestigen, zijn er ook nog wat opvallende dingen: alles staat in de steigers, de wolkenkrabbers voldoen niet aan hun naam, de stad slaapt wel degelijk… slechts een paar van de beelden die uit elkaar vallen. De stad lijkt eigenlijk meer narcolepsie dan insomnia te hebben. Broadway: levendig, Central park: levendig. Elk van de honderdenzoveel straatjes ertussenin: slapend.
Hoewel we voor een voorlopige verkenning gaan, racen we van beroemd apparaat naar beroemd apparaat. We zien Grand Central Station, Times Square (dag en nacht) en we visiteren wat torens met de bekende Empire State. We slapen onder zijn wakend oog, we kunnen hem net zien uit ons raam wanneer je een Yoga positie aanneemt, maar die zijn schijnbaar goed voor je.
Na wat slaap hebben we weer Continentaal ontbijt: hetzelfde als in Washington maar dan zonder chagrijnige rimpelvellen en met verse bagels. Omnomnom. Vandaag staat het zuiden van Manhattan op de planning. Via de Brooklynn Bridge, het Vrijheidsbeeld (op 5 mei, wat symbolisch), Staten Island – omdat we valsspeelden met de veerboot – WTC en de krater erlangs, Wall street en de boardwalk naast de Hudson. Daarna steken we door SOHO, Little Italy – papa di pipo – en zien we overal tekenen van China Town: de bewuste loempiavouwers/spoorbouwers. Zelfs Liset weet meteen de weg, het vierkante systeem werkt wel gemakkelijk mocht je de weg zoeken. De avond spenderen we met het bewonderen met de zonsondergang bij de hoge gebouwen en het bezoeken van wat typische broadway punten.
Een korte slaap en 2 bagels later zijn we weer onderweg. Vandaag het noorden van Manhattan. Overigens doen we alles lopend, de subway is voor de laatste dag gepland. Hopelijk respecteren jullie onze poezelige voeten nu wat meer. We gaan naar het Rockefeller plaza (vette Lego winkel), Guggenheim (spuuglelijk), we steken door Central Park naar het museum dat beroemd is geworden door Ben Stiller. We zien weer het aparte fenomeen dat ook al bij de WTC krater aanwezig was: er is geen entreeprijs, slechts een adviesprijs. Het is weer een smerig deel van de fooiencultuur. Betaal je niets, krijg je de smerige blik. Betaal je de adviesprijs bij het museum is alles goed. Bij het WTC krijg je alsnog de smerige blik. Het is maar wennen denken we dan. Het National Museum (die van Ben Stiller) is echt gaaf. We denken het binnen 4 uur te kunnen behappen, maar het ding heeft 4 verdiepingen met daadwerkelijke dingen die je wilt zien. Daar reken je niet op in een museum. 1 vloer ok, maar 4… auw voor de voeten. Die avond spenderen we met Amerikaans bier (hele avond happy hour, waarom ook niet) en weer een tafelgrote pizza. Daarna gaan we naar een Comedy Club: Dangerfields. We krijgen 6 bekende Amerikanen te zien die ons niets zeggen, maar wel verdomd grappig zijn.
Een iets langere slaap en wat muffins later gaan we weer op pad. Vandaag staan de lange reizen op het programma waarbij we de metro nemen. De metro die nu niet meer zo heet: de ijzeren regenworm is een betere naam. Ook hier zijn de bungeekoorden gebruikt voor de aansluitingen. De vering bestaat uit oude bagels en het spoor is gelegd door de loempiavouwers. De tunnels zijn aangelegd met de visie van de welbekende garnaal. Al met al is dit een van de leukere achtbaanritjes. We gebruiken de ijzeren slang om naar konijneneiland te gaan: “Coney Island” heet het hier. We vinden eindelijk iets dat de titel van het US™ mag dragen. We zouden het zelf ook graag hebben. Enig spoor van ondankbaarheid van de winnaar en misschien doen we dat ook nog ;) Er is hier een pretpark zo groot dat het bekend zou zijn in heel Nederland, als het in Nederland stond. Hier is geen reclamebord te vinden. Helaas is de hele mikmak dicht. We lopen over het strand en nemen de Metro naar Central Park. Door een kleine fout nemen we een interstation worm. We komen uit in de “Brotha from another motha wijk”. We stoppen het geld weg, groeien ogen in ons achterhoofd en blijven dicht bij andere witten. Eigenlijk zijn ze hier gezelliger dan in heel NY. Weer wat geleerd. Alleen niet terugkomen in de nacht. We vertoeven in het park, genieten van de zon en gaan weer aan de wandel. Die avond genieten we weer van het bier: niets over te klagen.
Uniek: dit stuk is nog niet gebeurd, maar toch gaan we het proberen te beschrijven zodat alles compleet is. Morgen staan we vroeg op, en gaan we samen met Aussies die we hebben ontmoet op onze camperreis op verkenning door Manhattan. Het wordt gezellig. Daarna reizen we naar het vliegveld en nemen het vliegtuig van 6 uur in de avond. Om 8 uur ‘s ochtends een dag later staan we weer op Schiphol. Klaar om omgekocht te worden voor extra punten in de race voor het vette US™. (Deze laatste alinea is natuurlijk geheel onder voorbehoud.)
Voor het US™ weer twee vragen:
1) Liset en Erik hebben beiden geschreven, Liset heeft echter vaker gefungeerd als degene die Erik’s verhalen heeft verhelderd, verbeterd, genuanceerd en beter gemaakt. Welk(e) verha(a)l(en) is/zijn van Liset?
2) Welke plek denk je dat je geëindigd bent?
-
08 Mei 2013 - 11:11
Bert:
En alweer een verslag waarvan je het geveol hebt dat je erbij bentr geweest maar dan zonder alle mooie zaken die jullie bekeken hebbe.
Ook nu weer wordt de dag volledig benut om zoveel mogelijk te zien en te doen.
Zal ook wel moeten met zo'n grote stad.
Nog veel plezier op jullie laatste dag met de rezigers van het andere werelddeel.
Ik heb niet meegedaan aan al jullie vragen. ( Er moet ook nog gewerkt worden en zo)
Daarom kan ik de laatste vraag wel beantwoorden, erngens helemaal onderaan.
Doet niets af aan het feit dat ik genoten heb van al jullie mooie bloemlezingen, wie weet krijgen we er nog wel eentje,zie jullie morgen in de ochtend.
-
08 Mei 2013 - 11:40
Arjan:
Voor het US™ weer twee vragen:
1) Liset en Erik hebben beiden geschreven, Liset heeft echter vaker gefungeerd als degene die Erik’s verhalen heeft verhelderd, verbeterd, genuanceerd en beter gemaakt. Welk(e) verha(a)l(en) is/zijn van Liset?
- Welkomstwoord
- De grote scheur
- Do you know about the word?
2) Welke plek denk je dat je geëindigd bent?
Door mijn geniale gepainte roadzilla moet ik haast wel winnen. Daarom, eerste plaats.
Fijne dag nog en een goede reis! Ik heb niks meer gelezen over de terugweg, moeten jullie alsnog op die invalide plaatsen zitten? Dat is misschien nog wel een geluk ook, ik neem aan dat die ruimer zullen zijn dan de andere plaatsen. -
08 Mei 2013 - 13:15
Lieke:
Vraag 1: Ik dacht dat alles door Erik was geschreven... waarschijnlijk zijn de stukjes zonder een enkele spelfout dan sowieso door Liset ;). En misschien ook de titels.
Vraag 2: Ik denk dat ik iets boven het midden geëindigd ben. Ik heb geen Roadzilla getekend. Helaas, geen tijd gehad om mijn artistieke talent aan jullie te tonen (te druk met scriptie en sollicitatiegesprekken en dergelijke). Sowieso had ik die van Arjan vast niet kunnen overtreffen :p.
Wat is de tijd snel gegaan! Dat jullie reis nu alweer zo'n beetje erop zit! Liset, we moeten binnenkort weer afspreken zodat je nog veel meer kunt vertellen over deze geweldige trip! :) -
08 Mei 2013 - 15:33
Sander:
Jullie snappen dat de gehele avond happy hour ingevoerd is om te compenseren voor de kwaliteit van het Amerikaanse bier ;)
De vragen:
1. Als techneut ben ik meer geïnteresseerd in cijfertjes en ben ik totaal niet in staat om verschil in schrijfstijlen te ontdekken. Met andere woorden, het interesseert me niet wie wat geschreven heeft, ik heb me in ieder geval erg vermaakt met jullie verhalen.
2. Aangezien ik elke vorm van artistieke gave ontbeer heb ik geen Roadzilla getekent, daarom denk ik niet dat ik erg hoog geëindigd ben. Is er ook een troostUS^(tm)? In dat geval schat ik mezelf op de laatste plaats in.
Ik zeg BBQ wanneer jullie weer terug zijn om alle verhalen in geuren en kleuren te horen!
Veel plezier met jullie laatste dag en probeer de gebouwen te ontwijken bij jullie terugvlucht. -
08 Mei 2013 - 16:14
Ineke:
Geweldig boeiend verslag. Jullie hebben in korte tijd wel heeeeel veeeeeeeel gezien, behalve dan vanuit de hobbeltrein....ietsje minder.
Ik denk dat jullie beiden in elk verslag geschreven hebben. Ik krijg reacties van familie, collega's enz die de verslagen lezen en ze vinden ze gaaf!!
Plek ergens onderaan.
Dat wordt minimaal 1 avond foto's met tekst en uitleg.
Goede reis en welcome home!!!
xxx -
08 Mei 2013 - 20:18
Mieke:
Alweer hartelijk dank voor het aangenaam verpozen, ik heb genoten van jullie verslaggeving.
De foto's geven een leuke impressie bij het verhaal.
Heb je daar nu een Suzuki op de foto weten te krijgen of heb ik een betere leesbril nodig?
Heb je in de Legowinkel jezelf nog in kunnen houden of heeft de koffer wat extra gewicht gekregen.
We zullen de uitgebreide versie eerstdaags wel uit jullie monden kunnen vernemen. Vergezeld gaand
van de nodige foto's, hoop ik.
Gooien we er ook een happy hour in. En als de verhalen zeer van de vermakelijke zijn en de foto's van een hoge kwaliteit, dan zullen we dit in korting brengen.
De vragen van deze keer: Jullie hebben de verhalen wss samen geschreven, de 1 van alles uitbrakend achter het stuur van jullie babyzilla en de ander onderwijl alles noterend in word.
Het is, denk ik, een volledige samenwerking alla Nicci French geworden.
Voor wat betreft de notering in jullie lijst: es wirt mir wurst sein.
of beter op zijn Amerikaans: I don't give a dam.
Gewoon lol aan beleefd om mee te doen aan jullie vermakelijke vragen.
Goede thuisvlucht en bis morgen.
(swieger)Mams. -
08 Mei 2013 - 21:48
Adrie En Leida:
Veel plezier met de thuiskomst.
We hebben genoten van jullie verhalen. En hadden het voornemen mee te doen met de prijsvragen, maar ja, tijd tijd. Daar ontbreekt het wel eens aan.
Af en toe hadden we ook wel het gevoel , willen wij ooit in de toekomst al die spannende dingen ook? Camper stuk, camping vol. Etc. Maar jullie laten je niet van de wijs brengen, Gelukkig.
Hopelijk heeft de reis jullie gebracht wat jullie in gedachten hadden.
Bedankt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley