Do you know about the word?
Blijf op de hoogte en volg Erik & Liset
24 April 2013 | Verenigde Staten, South Lake Tahoe
Na het verlaten van LV staan we in Pahrump op de camping. Het was niet het einddoel van de reis, maar de reparaties hadden te lang in beslag genomen om verder te reizen naar Lake Tahoe. Camping is eigenlijk teveel eer voor de parkeerplaats met aansluitingen voor campers. Het dient echter ons doel: slaap. We wilden via Death Valley naar Lake Tahoe en dat wordt een lange dag. We besluiten echter dat door de twee dagen verlies Death Valley vervangen zal worden voor een snellere weg door Nevada. Dan maar een avondje genieten van de rust.
De volgende ochtend gooien we Roadzilla de weg op en gassen naar het noorden. We stoppen net voor Lake Tahoe in een oude kopermijn: een groot gat in de grond met wat terrasplekken voor campers. Een oude baas begroet ons en vertelt wat goede grappen – zoals gewoon is bij oude mannetjes in een mijn. Hij geeft ons alle tips over routes om af te snijden zonder daarbij rekening te houden met de afmetingen van Roadzilla. Hij wil dat we de interstates met de nationale ‘Orange coned flowers’ – pylonen – mijden. Vluchtig knutselen we zelf een route en gaan weer slapen.
De volgende dag toont Roadzilla weer dat hij een ware baby is: hij wil zijn luier (dump hose, red.) niet aan; hij breekt hem af. De oude baas heeft nog wel een leenslang en we dumpen alsnog. Dat wordt naar de winkel om een nieuwe te kopen. Yay, komen we toch nog bij de Walmart uit. Op onze trek naar het noorden merken we nog een kinderlijk trekje aan Roadzilla. Het beestje kan liegen: rijdend op de cruisecontrol tonen de metertjes een continu toerental en snelheid, hoewel de motor berg op en af hoorbaar optoert. Wanneer er echt veel power nodig is, schiet de toerenteller ineens van 1600 naar 3200 zonder waarschuwing en breekt eenieder inzittende zijn nek door de versnelling. Driftige aandachtstrekker.
Op de weg hebben we genoeg tijd om na te denken over dingen. Zoals wat het woord is bijvoorbeeld (zie filmpje). Ook trekken we de parallel tussen Nederlands rijden en Amerikaans rijden. In Nederland is er minder hoffelijkheid en meer korte lontjes: als het misgaat moet iedereen dit ook weten. In Amerika is iedereen hoffelijk (waarschijnlijk vanwege de wildgroei aan advocaten die overal, vooral aanrijdingen, geld uit slaan). De lontjes zijn langer: fouten worden weggewuifd. Er zijn echter mensen met het inzicht van een garnaal; maar die zijn er in Nederland ook. Het werd pas gevaarlijk toen een dergelijke garnaal een grotere truck bestuurde dan ons. Hij probeerde ons na een misverstand van de weg te rijden maar besloot toch dat Roadzilla te zwaar was om te rammen. Lucky us eh.
We komen bijtijds aan bij Lake Tahoe (4 PM) maar de computer voor het inchecken is al afgesloten. Het moet zo zijn dat we overal te laat aankomen gokken we. We zoeken een plekje tussen de bomen, eekhoorns en dennenappels zo groot als Europese hoofden. We willen mountainbiken maar de paden zijn nog besneeuwd of te saai. We kiezen voor een wandeling langs een meer: prachtig mooi en meer van dit soort uitingen.
De volgende dag rijden we naar Ahwahnee. Onze gateway camping naar Yosemite. En wat zullen we daar een lol hebben. Lees meer in de volgende editie.
De volgende vraag voor het US™ is weer iets minder Lieke vriendelijk: Wat is het meest nutteloze instrument in de bestuurderscabine van Roadzilla? Gokken wordt altijd op prijs gesteld =)
De volgende ochtend gooien we Roadzilla de weg op en gassen naar het noorden. We stoppen net voor Lake Tahoe in een oude kopermijn: een groot gat in de grond met wat terrasplekken voor campers. Een oude baas begroet ons en vertelt wat goede grappen – zoals gewoon is bij oude mannetjes in een mijn. Hij geeft ons alle tips over routes om af te snijden zonder daarbij rekening te houden met de afmetingen van Roadzilla. Hij wil dat we de interstates met de nationale ‘Orange coned flowers’ – pylonen – mijden. Vluchtig knutselen we zelf een route en gaan weer slapen.
De volgende dag toont Roadzilla weer dat hij een ware baby is: hij wil zijn luier (dump hose, red.) niet aan; hij breekt hem af. De oude baas heeft nog wel een leenslang en we dumpen alsnog. Dat wordt naar de winkel om een nieuwe te kopen. Yay, komen we toch nog bij de Walmart uit. Op onze trek naar het noorden merken we nog een kinderlijk trekje aan Roadzilla. Het beestje kan liegen: rijdend op de cruisecontrol tonen de metertjes een continu toerental en snelheid, hoewel de motor berg op en af hoorbaar optoert. Wanneer er echt veel power nodig is, schiet de toerenteller ineens van 1600 naar 3200 zonder waarschuwing en breekt eenieder inzittende zijn nek door de versnelling. Driftige aandachtstrekker.
Op de weg hebben we genoeg tijd om na te denken over dingen. Zoals wat het woord is bijvoorbeeld (zie filmpje). Ook trekken we de parallel tussen Nederlands rijden en Amerikaans rijden. In Nederland is er minder hoffelijkheid en meer korte lontjes: als het misgaat moet iedereen dit ook weten. In Amerika is iedereen hoffelijk (waarschijnlijk vanwege de wildgroei aan advocaten die overal, vooral aanrijdingen, geld uit slaan). De lontjes zijn langer: fouten worden weggewuifd. Er zijn echter mensen met het inzicht van een garnaal; maar die zijn er in Nederland ook. Het werd pas gevaarlijk toen een dergelijke garnaal een grotere truck bestuurde dan ons. Hij probeerde ons na een misverstand van de weg te rijden maar besloot toch dat Roadzilla te zwaar was om te rammen. Lucky us eh.
We komen bijtijds aan bij Lake Tahoe (4 PM) maar de computer voor het inchecken is al afgesloten. Het moet zo zijn dat we overal te laat aankomen gokken we. We zoeken een plekje tussen de bomen, eekhoorns en dennenappels zo groot als Europese hoofden. We willen mountainbiken maar de paden zijn nog besneeuwd of te saai. We kiezen voor een wandeling langs een meer: prachtig mooi en meer van dit soort uitingen.
De volgende dag rijden we naar Ahwahnee. Onze gateway camping naar Yosemite. En wat zullen we daar een lol hebben. Lees meer in de volgende editie.
De volgende vraag voor het US™ is weer iets minder Lieke vriendelijk: Wat is het meest nutteloze instrument in de bestuurderscabine van Roadzilla? Gokken wordt altijd op prijs gesteld =)
-
24 April 2013 - 19:48
Sander:
Is de roadzilla baby een voorproefje voor wat gaat komen? ;)
Veel lastiger kan het volgens mij niet worden.
Wat betreft de vraag:
Als jullie nu door Duitsland reden had ik de richtingaanwijzer gezegd, aangezien ze er in Duitsland nogal moeite mee hebben die te gebruiken. Het meest nutteloze instrument in Roadzilla was natuurlijk de spookknop, maar die is er natuurlijk niet meer, als die zich al in de bestuurderscabine bevond. Dus nu is mijn antwoord: Erik! Totaal overschat en onbruikbaar instrument :P -
24 April 2013 - 20:19
Iemke Roos:
And the word is: Bird.
Whatever the meaning in the song is.
En het meest nutteloze instrument, denk ik de cruise control.
van 1600 naar 3200 tpm is niet wat je noemt nuttig!
Verder nog veel plezier gewenst in/met Roadzilla en een hele fijne vakantie.
Groet,
Iemke. -
24 April 2013 - 20:19
Arjan:
Ha, dat weet ik! Dat is uiteraard de achteruitkijkspiegel, aangezien jullie helemaal geen raam achter in de auto hebben. Dat viel me bij de Roadzilla special al op. En als die er wel in had gezeten dan keek je sowieso over alle andere auto's heen (iig de Europese).
Dat is wel jammer want nu kan ik geen hele berg flauwe antwoorden gaan verzinnen :p.
Je zou zeggen dat cruise control toch al redelijk uitgeengineerd was, elke Europese en Aziatische auto heeft zon ding wat het prima doet, alleen in Amerika hebben ze nog niet door hoe het moet. -
24 April 2013 - 20:23
Ineke:
Weer fantastische weergave van een etappe, met de GARNAAL liep het goed af.....
De meest nutteloze knop: de relaxknop. Jullie relaxen 4 weken lang,........ oké, misschien soms met een beetje stress of positieve spanning, maar die knop is echt zeer overbodig!! -
24 April 2013 - 20:34
Rob:
Ik denk dat er een intercomknop inzit, zodat je ook de mensen achterin kan toespreken. -
26 April 2013 - 09:16
Lieke:
Help, ik heb geen rijbewijs en heb nog nooit auto gereden; weet ik veel wat voor instrumenten daar zitten :p. Een cassettebandjesspeler lijkt me nogal nutteloos. Maar die zal er vast niet in zitten haha. -
26 April 2013 - 11:33
Sabrina:
Ik vermoed dat de Roadzilla van die zonneschermpjes bevat, maar door het overhangende slaapgedeelte wat de RV heeft heb je al voldoende schaduw. -
28 April 2013 - 17:22
Mieke:
Leuk om te lezen dat er oude baasjes bij kopermijnen zijn om een camperplats te beheren en die je vervolgens ook nog allerlei info aandragen die bij jullie het ene oor in en het andere evenhard uitgaat.
Die man weet toch niet dat er bij jullie na een poos aan dat stuur te hebben zitten rukken niks meer blijft hangen.
Fijn dat jullie de shit toch nog kwijt geraakt zijn, scheelt een hoop in gewicht wat die berg opgesleurd moet worden. We willen op zijn minst 1 van die moppen horen waar de oude baas jullie op vergast heeft. Als jullie er geen meer weten krijgen wij allemaal bonuspunten.
Voor het antwoord op de vraag wat het meest nutteloze instrument is ga ik voor de asbak, is weliswaar geen mechanisch instrument maar wel een sigarettendover. Ergo wel een instrument.
En anders de bedieningsknop voor de airco, gezien de temperaturen waar jullie nu mee te maken hebben is de airco geheel overbodig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
