Ouruboros
Blijf op de hoogte en volg Erik & Liset
02 Mei 2013 | Verenigde Staten, Los Angeles
De contracten worden getekend; Cruise America is weer de eigenaar van een, waarschijnlijk puberende, Roadzilla. We dachten dat we om 9 uur ’s ochtends het beestje af moesten leveren, maar het viel wel mee toen we het contract beter bekeken: 11 uur pas. Desalniettemin – prachtig woord – hebben we een RV park dichtbij uitgekozen: Disneyland RV resort, we verzinnen het niet. Dus na het vullen met propaan en het wassen van binnen en van buiten lopen we nog even tussen de Disney figuurtjes door. Wat een kwalitatief uitermate teleurstellend park, Magic Mountain biedt meer voor je adrenaline verslaving. Mocht je in een positie zijn waar je net nageslacht hebt uitgeworpen, dan kun je beter naar Disneyland in Parijs. Want daar hebben ze dezelfde attracties.
We tanken nog bij een members-only pomp, geweldig leuk. Als we leden lastig vallen om de kaart te bemachtigen komt er een medewerker op ons af die zegt dat we de members niet mogen lastig vallen. Waarna hij zijn eigen kaart erdoorheen haalt en de kortingspomp benut kan worden. We recyclen braaf ons statiegeld: we lopen er de Wallmart mee in en iedereen wijst, gniffelt en ziet dat wij er niets van begrepen hebben. We worden aangesproken met “you’re not from around here, are you?”. Altijd een fijne gespreksopener met een kar vol met statiegeld. Ze legt uit dat haar man uit Nederland komt en dat ze het beeld wel herkent, we moeten iets verderop naar een recyclingstation. Daar begint de pret: meneer Recycling zegt “ne hablo pas Anglais” waarna hij op zijn overdadige zitvlees plaatsneemt. Een zeer aardige mevrouw tolkt voor ons en we ontdekken goud op Amerikaanse bodem: we krijgen $1,80 terug voor het plastic, waar we slecht $1 statiegeld hebben neergeteld. Komt allen naar Amerika, zuip de flessen leeg, en tel uit je marginale winst!
We rijden naar het station en leveren hem in. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van ons tijdelijke huis op wielen; de camperkant was hier en daar wat minder betrouwbaar, maar het onderstel en aandrijflijn heeft ons door de hele zuidwestelijke staten geleurd. We krijgen compensatie: 2 huurdagen terug, 85 dollar compensatie voor ongemakken, 196 dollar voor de generatorkosten (die 196 dollar waren :) ) en 100 dollar brandstofkosten, plus de nieuwe luier nog.
Lydia (vriendin van Liset) haalt ons weer op en we brengen de dag door bij de Walk of Fame. Daar zitten sterren in de stoep met namen – U kent het wel. Arnold Swarzchnegger niet kunnen vinden en eigenlijk was er vrij weinig te zien. Ohja dat bord dat je wel kent uit films, wat een pret. Snel weer naar het strand waar we ook onze vakantie zijn begonnen; we hebben de hele cirkel compleet gemaakt. Ze zet ons weer af bij het Hilton en we krijgen een kamer op de vijfde verdieping. We zwemmen in het zwembad, lopen door de wijk en eten bij een hamburgertent. Door wat onfortuinlijke omstandigheden zit de hamburger van Liset al in Erik zijn keel voordat er gecontroleerd wordt wie wat moest opeten. Oeps, zegt hij.
Momenteel maken we gebruik van het brakke Hilton internet, dus foto’s zitten er niet in. Die komen nog.
Voor het US™ hebben we de moeilijkste tot nu toe. Waarschijnlijk is deze dan ook de meeste punten – denken we. We missen onze Roadzilla. Maak een tekening in Paint zodat wij ons geliefde beestje weer bij ons dragen. Post het via www.imageshack.us of stuur het via de email zodat wij het later allemaal kunnen uploaden hier ;) (Foto’s van internet plukken en aanpassen van paint mag, maar eigen werk is natuurlijk de bom….) – hopelijk leest de FBI dat laatste woord niet, anders mogen we morgen niet naar Washington vliegen =P
We tanken nog bij een members-only pomp, geweldig leuk. Als we leden lastig vallen om de kaart te bemachtigen komt er een medewerker op ons af die zegt dat we de members niet mogen lastig vallen. Waarna hij zijn eigen kaart erdoorheen haalt en de kortingspomp benut kan worden. We recyclen braaf ons statiegeld: we lopen er de Wallmart mee in en iedereen wijst, gniffelt en ziet dat wij er niets van begrepen hebben. We worden aangesproken met “you’re not from around here, are you?”. Altijd een fijne gespreksopener met een kar vol met statiegeld. Ze legt uit dat haar man uit Nederland komt en dat ze het beeld wel herkent, we moeten iets verderop naar een recyclingstation. Daar begint de pret: meneer Recycling zegt “ne hablo pas Anglais” waarna hij op zijn overdadige zitvlees plaatsneemt. Een zeer aardige mevrouw tolkt voor ons en we ontdekken goud op Amerikaanse bodem: we krijgen $1,80 terug voor het plastic, waar we slecht $1 statiegeld hebben neergeteld. Komt allen naar Amerika, zuip de flessen leeg, en tel uit je marginale winst!
We rijden naar het station en leveren hem in. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van ons tijdelijke huis op wielen; de camperkant was hier en daar wat minder betrouwbaar, maar het onderstel en aandrijflijn heeft ons door de hele zuidwestelijke staten geleurd. We krijgen compensatie: 2 huurdagen terug, 85 dollar compensatie voor ongemakken, 196 dollar voor de generatorkosten (die 196 dollar waren :) ) en 100 dollar brandstofkosten, plus de nieuwe luier nog.
Lydia (vriendin van Liset) haalt ons weer op en we brengen de dag door bij de Walk of Fame. Daar zitten sterren in de stoep met namen – U kent het wel. Arnold Swarzchnegger niet kunnen vinden en eigenlijk was er vrij weinig te zien. Ohja dat bord dat je wel kent uit films, wat een pret. Snel weer naar het strand waar we ook onze vakantie zijn begonnen; we hebben de hele cirkel compleet gemaakt. Ze zet ons weer af bij het Hilton en we krijgen een kamer op de vijfde verdieping. We zwemmen in het zwembad, lopen door de wijk en eten bij een hamburgertent. Door wat onfortuinlijke omstandigheden zit de hamburger van Liset al in Erik zijn keel voordat er gecontroleerd wordt wie wat moest opeten. Oeps, zegt hij.
Momenteel maken we gebruik van het brakke Hilton internet, dus foto’s zitten er niet in. Die komen nog.
Voor het US™ hebben we de moeilijkste tot nu toe. Waarschijnlijk is deze dan ook de meeste punten – denken we. We missen onze Roadzilla. Maak een tekening in Paint zodat wij ons geliefde beestje weer bij ons dragen. Post het via www.imageshack.us of stuur het via de email zodat wij het later allemaal kunnen uploaden hier ;) (Foto’s van internet plukken en aanpassen van paint mag, maar eigen werk is natuurlijk de bom….) – hopelijk leest de FBI dat laatste woord niet, anders mogen we morgen niet naar Washington vliegen =P
-
02 Mei 2013 - 08:40
Mieke:
Howdy fooks,
Go, nu ben je bijna ingeburgerd en dan is het hele feest aan de westkust al weer voorbij. Je weet met succes peoples lastig te vallen en hoe je onderhandeld om je zuurverdiende , edoch makkelijk uitgegeven moneten gedeeltelijk terug te krijgen.
Je ziet neer op het icoon van de USA, oftewel Disney. Het moet niet gekker worden.
De foto's van deze aflevering ontroeren mij ten zeerste. Met name die van Roadzilla met de oranje uitdossing. Het wordt bijna een beetje ook onze baby.
Fijn dat Lydia jullie weer geholpen heeft, dat maakt het allemaal een stuk makkelijker om de koffers en jezelf te transporteren.
Heb je voor Liset nog een nieuwe hamburger besteld, of heb je de half opgegeten uitvoering teruggegeven?
Jammer dat jullie Arnie niet gevonden hebben, maar er zijn wss waardige vervangers gezien.
Goede reis naar Washington , may THE force be with you.
-
02 Mei 2013 - 08:44
Lieke:
Speciaal voor koninginnedag die Oranje hoedjes opgezet? Jullie zullen er wel weinig van mee hebben gekregen, maar hier was er de afgelopen weken een heuse kroningsgekte en oranjehysterie. Dat is gelukkig weer voorbij :p. Vreemd dat jullie camperavontuur nu ook alweer afgelopen is! -
02 Mei 2013 - 10:16
Ineke:
Hoedjes??? Wie had ooit gedacht dat Liset(en Erik ws ook) een hoedje op zouden zetten!!???
Geweldig.
Vooral die twee op de motorkap. Ze staan al op FB.
Lekker herkenbaar voor de Amerikanen.
En wanneer komt Lydia naar Holland??
Ja die gemiste hamburger van Liset die in de verkeerde keel terecht kwam.........gnonomm. Erik is een Heer.....soms, dus.........zal Liset zelf wel een nieuwe hamburger gehaald hebben.
En dan nu einde Roadzilla, jullie beestje en op naar Washington.
Goede reis en veel plezier daar.
xxx
PS Ik denk dat jullie dit vaker gaan doen wanneer de geldboom weer vol zit. -
03 Mei 2013 - 17:18
Matthijs:
ik realiseer me dat dit mijn eerste reactie is op deze blog... ergens is dit toch even onwennig, maar ik ben alle weken al een trouwe lezer van uw blog!
Zonde dat jullie afscheid hebben moeten nemen van de trouwe roadzilla. Al moet ik bekennen toch enig leed vermaak te hebben gehad vanwege de kapotte wc. Wat betreft die hamburger, zo kennen we erik weer ;)!
De reden dat ik helaas niet eerder heb kunnen reageren is dat ik het erg druk heb gehad met mijn scriptie, maar goed nieuw. Witte rook! De vlag kan uit! Na veel geploeter is het een 7 geworden en is het papier binnen ;)!
Uit ervaring kan ik vertellen dat New York & Washington hele gave steden zijn dus ik wens jullie daar alvast heel veel plezier! Ik kijk uit na alle verhalen gedurende, bijvoorbeeld, een autoritje richting het zuiden van dit kleine landje ;)! Zal wel even wennen zijn na gereden te hebben in zo'n enorm monster! -
04 Mei 2013 - 18:58
Erik & Liset :
Liset heeft zelf haar hamburger gehaald, Erik heeft die van haar in de nacht toevertrouwd aan het riool.
We hebben er inderdaad niets van meegekregen en de Amerikanen stonden te kijken dat er nog koningen bestonden, weten hun veel ;)
Maakt niet uit mat, de andere matthijs reageert ook en nu is er verschrikkelijke verwarring ;)
Maar het scriptienieuws verheldert een hoop: gefeliciteerd man ^.^ Goed bezig! En nu belastinggeld gaan afdragen jij. Of ga je eerst nog naar Amerika?
Hehe dat zal het zeker. Maar het rode monster zal de weg ook in Nederland weer terroriseren =)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
