Het dondert en 't bliksemt en 't regent meters RV
Blijf op de hoogte en volg Erik & Liset
12 April 2013 | Verenigde Staten, Lake Elsinore
Goedemorgen grommen we naar elkaar. We staan op, we eten plichtmatig ons ontbijt en kijken ons mam aan die de pc toetsen martelt. Schijnbaar is onze eerste vlucht naar Washington vertraagd met een uur; de doemscenario’s zoals het missen van de aansluiting kruipen het achterhoofd in, pakken een bak popcorn en kijken naar de horrorgedachten die voorbij komen.
Lang verhaal kort: geen probleem, want in Amerika is er geen strikte continentale vluchtcontrole. We hadden dus tijd genoeg om over het saaie vliegveld te struinen voordat we verder mochten vliegen. De luxe van de eerste vlucht, een warme maaltijd, koekjes, 3 maal drinken per uur waren er echter niet meer. De continentale vlucht was iets meer zoals de bus is in Nederland. Aangekomen in LA even een busje instappen en met de shuttle naar het Hilton.
Nondeju: het Hilton. Goud, stukken edelsteen, marmer, zachte vloerkleden en valet parking. We hadden echter net onze langste dag uit ons leven gehad met meer dan 24 zonlicht en hadden nergens zin in. Sterker nog de zachte vloerkleden boden niet de nodige steun aan onze kofferwieltjes en bleken een waar moeras dat overwonnen moest worden voordat we neer konden ploffen op ons bed. En wat een bed: met 4 man naast elkaar slapen was gemakkelijk gelukt. Nog even snel in de lobby online om te laten weten dat we er zijn en naar bed. Eerst weer naar de 13de verdieping – mag dit wel in een hotel? – en terug de kamer op. Maar voordat we konden slapen moesten de gordijnen nog dicht… en dan pas zie je de hele verlichte vallei van Los Angeles. Prachtig grommen we naar elkaar.
In de ochtend afgesproken met een vriendin van Liset. Ze haalt ons af en neemt ons mee naar Denny’s. Na een volledig avondmaal als ontbijt te hebben gegeten neemt ze ons mee naar Hermosa Beach. Meteen even gepresteerd om te verbranden waarna we naar de camper pick up worden gebracht. Onderweg een crash-course rijden in Amerika. Eindconclusie: wat een puinzooi.
De camper ophalen verloopt spoedig en we krijgen de rondleiding door onze 7,5 meter lange huis voor de komende drie weken. We krijgen een baby onder onze hoede: er is 3000 mijl mee gereden, alles is nieuw. Liset doopt onze camper “Roadzilla”.
We vertrekken naar de supermarkt: daar hebben ze iets wat we eigenlijk als US™ mee willen nemen. Helaas gaat dat niet werken, maar we hebben er wel een foto van bijgevoegd. Ook hebben ze er een gaaf systeem om de groenten te bevochtigen. Er klinkt donder en bliksem en vervolgens gaan de sproeiers in de koelkast aan. Liset weet nog net te ontvluchten. Als ware couponers vragen we een bonuskaart aan in de winkel en besparen 26% op onze eerste aankopen: The American dream.
Daarna LA uit - we’ll be back – en op naar Lake Elsinore. Bam: recht de spits in. 7 banen vol met stilstaand blik, waarbij het keep your lane systeem de deur uitgaat. Verlangend kijken we naar de carpoolbaan: met 2 personen kun je er volle bak langs de file gassen. Probleem: we staan op de 2de baan van rechts, en frogger met Roadzilla is niet het leukste spel. Stilstaan geeft ons wel de tijd om te genieten van de geweldige uitzichten, mooie bergen en om te spelen met knopjes in de camper. We zitten de file uit en het wordt donker. Lang leve de GPS: deze redt ons en brengt ons naar de eerste camping.
Alles leuk en aardig, maar we willen nu wel graag urineren. De WC blijkt echter niet te werken. Belletje naar Cruise America en 13 minuten later hebben ze vastgesteld dat we inderdaad de instructiefilm hebben gesnapt en de camper goed is aangesloten. Morgen naar de garage om de boel te laten repareren. We hadden het eigenlijk kunnen weten toen ze zeiden: “Aww you got a babe” bij Cruise America: het ding was nog niet zindelijk. Het verhaal van dag twee zal een stuk korter zijn: vroem – sleutel sleutel – vroem – slaap. Ondertussen worden we door zeer vriendelijke medegasten geholpen: hun wc’s worden onze wc’s en internet wordt uitgedeeld als pepernoten bij sinterklaas.
Goeie morgen! Of, zoals we hier zeggen, welterusten.
Lang verhaal kort: geen probleem, want in Amerika is er geen strikte continentale vluchtcontrole. We hadden dus tijd genoeg om over het saaie vliegveld te struinen voordat we verder mochten vliegen. De luxe van de eerste vlucht, een warme maaltijd, koekjes, 3 maal drinken per uur waren er echter niet meer. De continentale vlucht was iets meer zoals de bus is in Nederland. Aangekomen in LA even een busje instappen en met de shuttle naar het Hilton.
Nondeju: het Hilton. Goud, stukken edelsteen, marmer, zachte vloerkleden en valet parking. We hadden echter net onze langste dag uit ons leven gehad met meer dan 24 zonlicht en hadden nergens zin in. Sterker nog de zachte vloerkleden boden niet de nodige steun aan onze kofferwieltjes en bleken een waar moeras dat overwonnen moest worden voordat we neer konden ploffen op ons bed. En wat een bed: met 4 man naast elkaar slapen was gemakkelijk gelukt. Nog even snel in de lobby online om te laten weten dat we er zijn en naar bed. Eerst weer naar de 13de verdieping – mag dit wel in een hotel? – en terug de kamer op. Maar voordat we konden slapen moesten de gordijnen nog dicht… en dan pas zie je de hele verlichte vallei van Los Angeles. Prachtig grommen we naar elkaar.
In de ochtend afgesproken met een vriendin van Liset. Ze haalt ons af en neemt ons mee naar Denny’s. Na een volledig avondmaal als ontbijt te hebben gegeten neemt ze ons mee naar Hermosa Beach. Meteen even gepresteerd om te verbranden waarna we naar de camper pick up worden gebracht. Onderweg een crash-course rijden in Amerika. Eindconclusie: wat een puinzooi.
De camper ophalen verloopt spoedig en we krijgen de rondleiding door onze 7,5 meter lange huis voor de komende drie weken. We krijgen een baby onder onze hoede: er is 3000 mijl mee gereden, alles is nieuw. Liset doopt onze camper “Roadzilla”.
We vertrekken naar de supermarkt: daar hebben ze iets wat we eigenlijk als US™ mee willen nemen. Helaas gaat dat niet werken, maar we hebben er wel een foto van bijgevoegd. Ook hebben ze er een gaaf systeem om de groenten te bevochtigen. Er klinkt donder en bliksem en vervolgens gaan de sproeiers in de koelkast aan. Liset weet nog net te ontvluchten. Als ware couponers vragen we een bonuskaart aan in de winkel en besparen 26% op onze eerste aankopen: The American dream.
Daarna LA uit - we’ll be back – en op naar Lake Elsinore. Bam: recht de spits in. 7 banen vol met stilstaand blik, waarbij het keep your lane systeem de deur uitgaat. Verlangend kijken we naar de carpoolbaan: met 2 personen kun je er volle bak langs de file gassen. Probleem: we staan op de 2de baan van rechts, en frogger met Roadzilla is niet het leukste spel. Stilstaan geeft ons wel de tijd om te genieten van de geweldige uitzichten, mooie bergen en om te spelen met knopjes in de camper. We zitten de file uit en het wordt donker. Lang leve de GPS: deze redt ons en brengt ons naar de eerste camping.
Alles leuk en aardig, maar we willen nu wel graag urineren. De WC blijkt echter niet te werken. Belletje naar Cruise America en 13 minuten later hebben ze vastgesteld dat we inderdaad de instructiefilm hebben gesnapt en de camper goed is aangesloten. Morgen naar de garage om de boel te laten repareren. We hadden het eigenlijk kunnen weten toen ze zeiden: “Aww you got a babe” bij Cruise America: het ding was nog niet zindelijk. Het verhaal van dag twee zal een stuk korter zijn: vroem – sleutel sleutel – vroem – slaap. Ondertussen worden we door zeer vriendelijke medegasten geholpen: hun wc’s worden onze wc’s en internet wordt uitgedeeld als pepernoten bij sinterklaas.
Goeie morgen! Of, zoals we hier zeggen, welterusten.
-
12 April 2013 - 09:14
Rob:
Ik ben blij om te horen dat jullie veilig zijn aangekomen.
Nu kan het avontuur beginnen!
Ik lees dat jullie toch wel blij zijn met de navigatierommel?
Volgensmij is de Amerikaanse spits nog net wat vervelender dan een file op de A50.
Zijn er nog punten te verdienen door een originele naam te verzinnen voor die massive camper?
Denk aan: RMS RVtanic, Statue of LibRVty, BRVhearth, Supersize MeRV, etc?
Succes met het krijgen van nog meer kleurtjes in de zon! -
12 April 2013 - 09:20
Sander:
Als je gaat kamperen pis en schijt je natuurlijk gewoon in de bossen Erik ;) En een beetje werktuigbouwer breekt de WC open en repareert dat ding!
Goed om te horen dat de reis goed is verlopen, ondanks dat hij nogal lang was. Ik denk dat jullie die cake best mee hadden kunnen nemen als USTM, of hij nog lekker is bij terugkomst is natuurlijk maar de vraag.
Komt er ook nog een cribs aflevering van jullie babe? Heel veel plezier de komende dagen!
Sander
ps. Ik zat vol spanning te wachten op de 3e vraag....teleurstelling.....:P -
12 April 2013 - 09:25
Ineke:
Leuk verslag. Gelijk vakantie, lekker ff naar het strand.......en ja verbranden. Die taart hebben jullie natuurlijk gekocht haha. Een sproeiende koelkast??? Dweilen!!!
Hulpvaardige Amerikanen! Hoef je niet op de emmer haha.
Slaap lekker!! xxx -
12 April 2013 - 19:09
Mieke:
Howdy Fooks,
Goed te weten dat de lange heenreis, ondanks het vele zonlicht (true daywalkers never sleep), achter de rug is.
Jullie weten toch wel dat je pas mag grommen als je in een National Park bent! Daarbuiten loop je risico om als loslopend wild gezien te worden.
Is de douche en kookvoorziening van Roadzilla wel getest? Anders komen jullie niet weg bij LA. Of je laat het zo en gaat elke keer bij de buren, scheelt over 3 wkn een hoop poetswerk.
Toch wel sympatiek dat jullie zo uit de brand geholpen zijn.
Het doet me plezier dat het kijken van het TLC programma van extreme couponing zijn sporen heeft nagelaten, verheug me nu al op het verslag dat jullie gaan maken. Voor $800,= gekocht en maar $ 10,= hoeven te betalen. Kun je heel veel souveniers voor ons kopen.
Kan ik trouwens het gewicht van Erik nog aanpassen, zo te lezen gaat het ontbijt erin als avondeten. Dan ben ik benieuwd wat er gebeurd met het avondeten......
We kijken uit naar het volgende deel van jullie belevenissen.
-
12 April 2013 - 19:24
Erik & Liset :
Dank aan allen voor de leuke reacties!
Zolang we nog internet trekken uit de schuurtjes op de camping de antwoorden op jullie vragen:
's nachts is de GPS wel fijn want de borden hier zijn niet al te best. Vooral campings zijn niet te vinden. That being said; het signaal valt wel vaak weg, dus soms is het alsnog gokken.
Punten zijn overal en nergens te verdienen... hetgeen de competitie zeer ontransparant maakt en juryomkoping in de hand werkt. Hopen we.
Sander, Erik vindt dat je gelijk hebt. Er was echter niets open te breken, vooral niet zonder gereedschap ;)
Het schijten in de bossen vindt Erik geweldig, Liset is het er niet mee eens.
Douchen en koken werkt, alleen het lampje van de cabine bleek ook stuk... hetgeen kaart lezen in de cabine in het donker moeilijk maakt; dus de GPS bracht redding. -
13 April 2013 - 11:40
Lieke:
Haha, leuke naam, Roadzilla! En wat een briljante Cookie Monster-cake! :D Veel plezier met jullie baby'tje.
xxx
Lieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
