A pan of water a day keeps the doctor away
Blijf op de hoogte en volg Erik & Liset
13 April 2013 | Verenigde Staten, Lake Elsinore
Daar sta je dan, een RV: de ultieme vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Ware het niet dat je toilet er geen zin in heeft. We houden een dag pas op de plaats en worden naar de SoCal RV Doctor gestuurd, gevestigd in het mooie Lake Elsinore. We worden welkom geheten, op een bankje geplaatst en de doktor kijkt eens naar het probleem. ‘Wat was het probleem eigenlijk’, horen wij jullie gezamenlijk denken. De WC heeft 2 pedaalstanden, de diepste opent de klep zodat het spul naar de tank mag. De minder diepe stand zorgt voor water zodat het spul inderdaad je cabine verlaat. Die laatste stand is kapot. Maar niet volgens de dokter, alles werkt prima, zegt hij en hij neemt ons mee de werkplaats in.
We lopen door de deur en onze kaken vallen op de vloer. Deze shop heeft campers staan van zon 20 meter lang en 4 meter hoog. Maar die kenden we al van de camping, dus daar was het niet om te doen. Tussen de campers staan wat gave hotrods, ferarri’s en the like. De meest gave machines… helaas geen tijd voor een foto want de dokter heeft haast. Hij leidt ons de camper in, trapt op het pedaal et voila: niks. ‘Vreemd’, moppert hij, de WC schijnt plankenkoorts te hebben. Hij werkt niet wanneer er Nederlanders present zijn. Wij draaien om zodat hij de oorzaak kan zoeken en tadaa: we horen water spoelen. Conclusie: rotte klep. Die ze niet hebben. Rekening van 180 dollar voor Cruise America ondertekeken… voor ‘arbeid’. En daarna verlaten we de SoCal(led) RV doctor.
Terug op de camping gebruiken we de rest van de dag voor schrobben van de inventaris en het indelen van de kastjes voor iets speciaals. Wat blijft nog even de vraag. Voor jullie dan. Iedereen op de camping is nieuwsgierig naar de “rental guests” en iedereen wil weten hoe het met onze schijter is. We krijgen allerlei aanboden om te sporten in de regio en we mogen hun auto’s gebruiken om er te komen. Helemaal gek die Amerikanen, maar enorm aardig. Om wat aardigs terug te doen gaan we maar betalen. We krijgen spontaan korting omdat we zo vriendelijk waren… we staan weer de vloer aan te vegen met onze kin.
Na de hasta la pasta maaltijd van de avond besluiten we de buurt maar te ontdekken op onze doorreis camping. Eigenlijk schamen we ons een beetje, want vanwege de omstandigheden stonden we er niet eens bij stil hoe enorm mooi het hier is. De kriebels om te gaan verkennen groeien en morgenochtend (nu dus) gaan we gassen.
Het schijtstuk dat niemand je vertelt met een RV: voordat je vertrekt. Tanks dumpen (yug), verswater vullen, kabels inhalen, alle luiken dichtdraaien en dat was pas de buitenkant. Alles binnen wat kan stuiteren vast zetten, een twintigtal gordijnen openen die het boze licht weghielden van onze mooie slaapjes. Maar uiteindelijk kruipen we in de cabine. En daar gebeurd het ergste van alles: “Das ist ja schon und toll wieder, aber wie seht den Cabin und RV aus?”, zegt Sander (de Limburger) in ons achterhoofd. We krijgen jou nog wel…
Nu het gas erop: richting Joshua tree national park. We verblijven hier in de vrije natuur met onze camper, dus tenzij het internet aan de bomen groeit zal het wat stiller zijn op deze site de komende dag(en). Maar dan kunnen jullie ondertussen mooi de hersenen breken over vraag drie voor het US™: Wat begroet ons elke keer als we de voordeur van de RV openen? (Specifiek is meer punten)
P.s. Als jullie goede “on the road” cd’s weten om aan Roadzilla’s cd speler te voeren, zouden er zomaar extra punten te verdienen kunnen zijn.
(Oh en we reageren ook op oude verslagen als reacties, dus als je er wat gevraagd hebt lees dan even terug ;))
We lopen door de deur en onze kaken vallen op de vloer. Deze shop heeft campers staan van zon 20 meter lang en 4 meter hoog. Maar die kenden we al van de camping, dus daar was het niet om te doen. Tussen de campers staan wat gave hotrods, ferarri’s en the like. De meest gave machines… helaas geen tijd voor een foto want de dokter heeft haast. Hij leidt ons de camper in, trapt op het pedaal et voila: niks. ‘Vreemd’, moppert hij, de WC schijnt plankenkoorts te hebben. Hij werkt niet wanneer er Nederlanders present zijn. Wij draaien om zodat hij de oorzaak kan zoeken en tadaa: we horen water spoelen. Conclusie: rotte klep. Die ze niet hebben. Rekening van 180 dollar voor Cruise America ondertekeken… voor ‘arbeid’. En daarna verlaten we de SoCal(led) RV doctor.
Terug op de camping gebruiken we de rest van de dag voor schrobben van de inventaris en het indelen van de kastjes voor iets speciaals. Wat blijft nog even de vraag. Voor jullie dan. Iedereen op de camping is nieuwsgierig naar de “rental guests” en iedereen wil weten hoe het met onze schijter is. We krijgen allerlei aanboden om te sporten in de regio en we mogen hun auto’s gebruiken om er te komen. Helemaal gek die Amerikanen, maar enorm aardig. Om wat aardigs terug te doen gaan we maar betalen. We krijgen spontaan korting omdat we zo vriendelijk waren… we staan weer de vloer aan te vegen met onze kin.
Na de hasta la pasta maaltijd van de avond besluiten we de buurt maar te ontdekken op onze doorreis camping. Eigenlijk schamen we ons een beetje, want vanwege de omstandigheden stonden we er niet eens bij stil hoe enorm mooi het hier is. De kriebels om te gaan verkennen groeien en morgenochtend (nu dus) gaan we gassen.
Het schijtstuk dat niemand je vertelt met een RV: voordat je vertrekt. Tanks dumpen (yug), verswater vullen, kabels inhalen, alle luiken dichtdraaien en dat was pas de buitenkant. Alles binnen wat kan stuiteren vast zetten, een twintigtal gordijnen openen die het boze licht weghielden van onze mooie slaapjes. Maar uiteindelijk kruipen we in de cabine. En daar gebeurd het ergste van alles: “Das ist ja schon und toll wieder, aber wie seht den Cabin und RV aus?”, zegt Sander (de Limburger) in ons achterhoofd. We krijgen jou nog wel…
Nu het gas erop: richting Joshua tree national park. We verblijven hier in de vrije natuur met onze camper, dus tenzij het internet aan de bomen groeit zal het wat stiller zijn op deze site de komende dag(en). Maar dan kunnen jullie ondertussen mooi de hersenen breken over vraag drie voor het US™: Wat begroet ons elke keer als we de voordeur van de RV openen? (Specifiek is meer punten)
P.s. Als jullie goede “on the road” cd’s weten om aan Roadzilla’s cd speler te voeren, zouden er zomaar extra punten te verdienen kunnen zijn.
(Oh en we reageren ook op oude verslagen als reacties, dus als je er wat gevraagd hebt lees dan even terug ;))
-
13 April 2013 - 23:05
Rob:
Een tegenvraag:
Met al het WC-ongeluk, does an Erik shit in the woods? -
14 April 2013 - 08:40
Lieke:
Zo hé, wel dikke shit (letterlijk? en figuurlijk) met dat toilet... Komt vast binnenkort goed! Gelukkig zijn de mensen zo aardig voor jullie :).
groetjes,
Lieke
P.S. Jullie vragen voor het US™ zijn behoorlijk moeilijk. Deze uitdaging is te groot voor mij :p. -
14 April 2013 - 15:33
Ineke:
Nou Erik schijt wel in de bossen, alhoewel, ik denk eerder tussen de cactussen. In Joshua Tree bijna geen boom te bekennen.
Antwoord op vraag drie: Op z'n Amerikaans; bij openen deur krijg je te horen: Welcome home in your mobile home.
Veel plezier in the dessert!!
xxx -
15 April 2013 - 20:22
Mieke:
Howdy Fooks,
Is het Joshua Tree Park een belevenis, of zie je het meer als een grote openbare WC?
Misschien is Roadzilla nu aan jullie gewent en laat ze al wat meer toe.
Op de laatste oproep om wat CD suggesties door te geven, heb ik meer een compilatie in gedachten van de volgende titels:
Mamas en de Papas: California dreaming + If You're going to San Fransisco
Ramones:California Sun
Lenny Kravitz: California
Rufus Wainwright,California
Eagles: Hotel California
Diesel: Sausalito Summernight
Tupac & Dr. Dre: California Love
Katy Perry: California Girls
Pink: Gone to California
Henk Wijngaard: Met de vlam in de pijp.
Red Hot Chilipeppers: Californication
Art Garfunkel: 99 miles from LA.
Nazareth: Alcatraz
Diesel: Sausalito summer nights
Kings of Leon: California Waiting
John Mayer: Route 66
Manfred Mann's Earth band: Davy's on the Road Again
Je kunt ze alle uit volle borst meezingen.
Op de laatst gestelde vraag kan ik kort ende krachtig zijn. Elke keer als jullie die deur openen, die jullie voordeur noemen, begroet de United States of America jullie.
Hopelijk zijn julie kaken inmiddels weer terug in de originele staat na zo vaak op de grond gestuiterd te zijn.
Veel plezier in het park.
-
15 April 2013 - 22:04
Ineke:
Ja Mieke, goeie nummers!!
Nog 1
Johnny Cash met : Four wheels on my wagon -
17 April 2013 - 09:39
Sander:
Ik ben blij dat ik toch een beetje bij jullie ben op deze reis;)
Antwoord op vraag drie: Een extreem penetrante lucht van niet doorgespoelde poep en plas :P -
17 April 2013 - 11:25
Arjan:
Aangezien alle amerikanen christen fundamentalisten zijn en ik er van uit ga dat je door iets in je RV begroet word, moet het haast wel een afbeelding of beeld van Jezus zijn, of van een andere belangrijke christen. -
22 April 2013 - 15:52
Sabrina:
Ik denk dat elke keer als jullie de deur opendoen in de RV jullie worden begroet door een Shrunken Head (uit harry potter) welke jullie met een Vlaams accent begroet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
